6

          Tło muzyczne -Paramore " in the mourning"     
               - Początkowo miałam 3 przyjaciółki. Razem w 4 chodziłyśmy wszędzie , mówiono o nas  NpNz(Najlepsze przyjaciółki na zawsze) , byłyśmy dla siebie jak siostry  - lekko się zaśmiałam - Jednak to były pozory-dodałam ciszej -Karolina, Monika , Lena i ja. Wszystkie znałyśmy się od przedszkola. Miewałyśmy złe i dobre chwilę . Jakoś w 1 gimnazjum zainteresowałam się wami. W 2 gimnazjum stałam się Echelonem , co właśnie... wpłyneło na naszą przyjaźń. Karolina i Monika zaczeły mnie unikać, mniej zagadywać , praktycznie się nie spotykałyśmy. To była fałszywa przyjaźń.-głos mi się załamał-brak akceptacji , wszystko stało się sztuczne. Prawdopodbnie gdyby nie Lena nie wiedziałabym kto to jest prawdziwa przyjaciółka. Od czasu kiedy stałam się Echelonem wszyscy zaczeli mnie traktować pobocznie.Bo byłam inna. Bo nie byłam na topie. Bo znalazłam coś wyjątkowego, co inni uważali za dziwne.-pierwsza łza poleciała po policzku na przypomnienie tego okropnego okresu czasu.-Lena. Lena cały czas mnie lubiła, to ona była moją "siostrą" .. Po jakimś czasie i ona zaczeła się interesować wami. Zaczełyśmy razem śpiewać wasze piosenki. Wraz ze mną spędzała przerwy i pomagała w tych bardzo trudnych chwilach.Robiłyśmy praktycznie wszystko.- uśmiechnełam się i spojrzałam na Jay'a . Przysłuchiwał się uważnie. -To jest prawdziwa przyjaźń. To jest coś bez czego nie potrafiłabym żyć.
                Jared nie odpowiedział nic tylko mnie przytulił. Sama nie wiem dlaczego. Bardzo uczuciowy facet. Ale nigdy mu mojego soczku nie dam.
-Czemu mnie przytulasz ? - zapytałam się.
-Bo poznałem część ciebie.- na te słowa się poważnie zdziwiłam.
-Aż tak bardzo chcesz mnie poznać?- Zaciekawiłam się.
-Wydajesz się być ciekawa.-Ciekawa?! Pff! Jestem nudna jak ...jak... no nie wiem poddaję się. Zastanawiam się czy to dobrze że mu powiedziałam całą historię.I to trochę chore, bo go nie znam , może to bardziej Gee powinien wiedzieć jaka jestem ?
-Mogę ci zaufać?-spojrzałam mu w oczy.
-Tak.-odpowiedział
-To miło- uśmiechnełam się i wziełam łyżkę mleka z płatkami.
-Ej zepsułaś !!!- zaśmiał się.
               Przez następne dwie godziny poznawaliśmy się , na zmianę . Ja mu mówiłam coś o sobie , a potem on. Opowiadaliśmy sobie historie z naszego "nudnego" życia. Rozmawiałam z nim jakby nie był moim idolem , człowiekiem znanym na całym świecie, tylko dobrym przyjacielem. Po pogaduchach przyszedł Shannon , nieco zaspany i bluzgający że ma kaca. No jak się gra w statki , na kieliszki z wódką...
-Wody! Wody! Dajcie mi wody! - gadał ochrypiałym głosem. Nalałam mu do szklanki i podałam.-o dzięki pani!
-Nic takiego , zwierzaczku- prychnełam śmiechem widząc jego twarz.
-Zwierzaczku?-odparł zdziwiony.
-W Polsce tak na ciebie mówimy.-uśmiechnełam się.
-Jak uroczo!-Jared pisną jak dziesięcioletnia dziewczynka.
-Jak wy mogliście tego nie wiedzieć...-powiedziałam cicho-Dobra wy sobie tam pogadajcie , ja idę do pokoju , czas zobaczyć jak mnie zhejtowali na internecie i co się tam dzieje ogólnie.
               Pierwszą stroną na którą weszłam był photoblog.10 komentarzy do zmoderonowania. "Jak to? Gdzie ty go znalazłaś?" , "Zazdroszczę!!!", "To jakiś fotomontaż prawda?" itp. , następnie odwiedziłam twittera i dałam wiadomość , że mam się dobrze. A potem to już tylko się nudziłam , czytałam i oglądałam co popadnie. Postanowiłam zadzwonić do mamy.
-Hej mamo , tak ,tak , nie , żyję, przepraszam zapomniałam , w samolocie nie można używać telefonów, tak jestem zdrowa , tak mam gdzie mieszkać , tak , nie , też Cię kocham pa.- rozłączyłam się . Nie no  nie ma co strasznie długa ta rozmowa...
                Po chwili przyszedł sms. Od Lenki.
"Jak tam żyjesz w wielkim świecie ? Zadzwoń - tęsknie! "
"Żyję dobrze , zadzwonię później bo teraz nie mogę , też tęsknie!PS: Opowiedziałam o tobie dla Jareda :) "
-------------------------------
Muszę zacząć pisać kolejne rozdziały bo w folderze został mi jeszcze tylko siódmy!